Taşlar yerine oturuyor sandım,ama galiba yanıldım.Burda bir şeyin yerine oturcağı falan yok boşuna vakit harcıyorum gibi geliyor.Umalım da bu "günce" hayatımın hatalarından biri olmasın!
Alışmam gerekirdi şimdiye kadar ama hala alışabildiğimi söylemem.Kendimi olaya veremedim bir türlü.Bir şeyler eksik gibi.kimse güven vermiyor.biraz daha kalıp zorlasam mı yoksa artık geri mi dönsem bilmiyorum..kafam çok karışık..
Burada hava da açmıyor bir türlü hep serin hep yağmur hep çiğse..tipik karadeniz mevsimi işte.bu ücra mahrumiyet bölgesinde herşeyden memnuniyetsiz nereye kadar gideceğim bilmiyorum,ihtiyaçlar,zorunluluklar ve bunlar karşısına ne yapacağını bilememek!biliyorum enerjimi daha yüksek tutmalıyım ama olmuyor işteee!
Kocaman karanlık bir ormanın arasında ürkütücü ama bir o kadar da güzel bir manzaraya hakim bir mekan;gürül gürül akan bir derenin sağına soluna yerleştirilmiş..hayatı durduran bir şey var benim için burada,bugün salıymış oysa ben daha hala pazartesi sanıyorum..bu belki de kafamın karışıklığının en bariz örneğidir!
gene yoruldum,gene ümitsizim yaaa seyircii!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder