Yeni ve eğlenceli bir şeyler yazmayı ne çok isterdim şimdi.isterdim ki hayatımda her şey ne kadarda mükemmel,güzel,keyifli gitsin-de bende bunları büyük bir keyifle sizlere aktarayım seyirci..ama olmuyor işte..bir yerlerde bir yanlış var ama nerde hala bulamadım.ben miyim yanlış,karşımdaki insanlar mı bilemiyorum..nasıl emin olunur ki bundan?şöyle olmalı dimi mantık çerçeveleri doğrultusunda[o mantık da kimin mantıgına göre çerçevelenmiş o da ayrı bi mevzu ya neyse];zaman zaman ben yanlışımdır zaman zaman insanlar ,iyi ama peki hiç mi bu zamanlamalar ortak bir doğruya denk gelmez?!neden hep yanlışlar birbirini bulur da doğrular bulmaz ya da ben mi bulmayı beceremiyorum acaba seyirci??hep kaos,hep paradoks amaaa bu kadar da olmaz ki!!!
İşte tüm bu duruma rağmen,dizi serüvenimde bu eylül 3.sezon başlamış bulunmakta,sizler dizinin ilk iki sezonunu kaçırdınız gerçi ama üzülmeyin bu dizinin hiç öyle cazip bölümleri yok;ne heyecan ne aksiyon var!(o yüzden fazla heyecanlanma seyirci)bol miktarda trajedi ve komedi var,yani sonuç olarak trajikomik bir seyirde sanal haya(l)t aleminde seyirciye bulanmaya devam ediyor işte..
3. sezonun bu ilk bölümünü,klasik bir tavır eşiliğinde; kısa ama depresif ve agresif bir konuşmayla açma gereği hissettim;dizi benim değil mi kardeşim istediğim gibi açarım!..
şimdiden hepinize iyi seyirler.
(NOt: resim bir sinema blogundan alıntıdır,çok beğendim bu çığlığı.. )
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder